۲۷
خرداد
جمیله خرازی
خیر و بنیانگذار موسسه توس
جمیله خرازی: پشتیبانان هنر و انسانیت
لیدی جمیله خرازی، موسس ومدیرعامل بنیاد توس٬ پشتیبان هنر و فرهنگ، و مدافع حقوق بشرسرمایه داری موفق است. وی بالرین وخواننده کلاسیک است و برنامه های مختلفى در اروپا٬آمریکا و خاورمیانه به روی صحنه آورده است و درزمینه تجارت در شرکت ها و تراست های متعددی ایجاد کرده است و با شرکت های زیادی به سمت مشاور فعالیت دارد. لیدی خرازی سال ها در ریاست بیناد جمیل خرازی به فعالیت های در آسیا و خاورمیانه درزمینه کمک رسانى به کودکان آسیب دیده در جنگ و یا هنرمندانی که بر اثرکهولت احتیاج به پرداخت هزینه ای پزشکی داشته و یا برای تولید آثارشان به این بنیاد مراجعه می کنند کمک می کند و تکفل مالی هزینه های تحصیلى تعدادی از دانشجویان آسیایى و آفریقایى را در دانشگاه های غربى به عهده گرفته است.
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۶ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱۰)
آخرین مطالب
-
۹۶/۰۳/۲۷خانم جمیله خرازی در حمایت از FAUAF
۲۲
خرداد
جمیله خرازی:
"شعر تنها پدیده ایست که هر کسی با هر سطح سواد و با هر فرهنگ و دینی که باشد می تواند تعریفی از آن داشته باشد. "
عده ای از منتقدان، به اشتباه پنداشته اند آن چه اصالت دارد، تعریف آنهاست
و اگر اثر با تعریفی که آنان یافته اند همخوانی نداشته، به این نتیجه قطعی
رسیده اند که آن اثر، شعر نیست. باید دانست شعر بودن یا نبودن آثار ادبی،
وابسته به دیدگاه ما نیست. آثار درخشان شعری، وجود خود را ثابت و حضور خویش
را بر فرهنگ ما تحمیل کرده اند.
لجاجت در مرزبندی، فقط ما را از زیباییهایشان محروم خواهد کرد و بس. کسانی که میکوشند شعر بودن یا نبودن همه آثار ادبی را با تعریفِ برساخته خود مشخص کنند، به آن شخصیت اساطیری یونان قدیم شباهت دارند که مردمان را میدزدید، روی تخت خوابی که داشت، میخواباند و میکوشید قد آنان را با تخت خواب تنظیم کند; یعنی قد بلندها را سر میبرید و قد کوتاه ها را آن قدر میکشید تا به همان اندازه بلند شوند. اینان نیز آثار ادبی را مثله میکنند تا با تعریف دست ساخته شان برابر شوند.
۱۶
خرداد
فریدالدین ابو حامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری، یکی
از شعرا و عارفان نام آور ایران در اواخر قرن ششم و اویل قرن هفتم هجری
قمری است. بنا بر آنچه که تاریخ نویسان گفته اند بعضی از آنها سال ولادت او
را ۵۱۳ و بعضی سال ولادتش را ۵۳۷ هجری.ق، می دانند. او در قریه کدکن یا
شادیاخ که در آن زمان از توابع شهر نیشابور بوده به دنیا آمد.
از دوران کودکی او اطلاعی در دست نیست جز اینکه پدرش در شهر شادیاخ به شغل عطاری که همان دارو فروشی بود مشغول بوده که بسیار هم در این کار ماهر بود و بعد از وفات پدر، فریدالدین کار پدر را ادامه می دهد و به شغل عطاری مشغول می شود. او در این هنگام نیز طبابت می کرده و اطلاعی در دست نمی باشد که نزد چه کسی طبابت را فرا گرفته، او به شغل عطاری و طبابت مشغول بوده تا زمانی که آن انقلاب روحی در وی به وجود آمد و در این مورد داستانهای مختلفی بیان شده که معروفترین آن این است که:
"روزی عطار در دکان خود مشغول به معامله بود که درویشی به آنجا رسید و چند بار با گفتن جمله چیزی برای خدا بدهید از عطار کمک خواست ولی او به درویش چیزی نداد. درویش به او گفت: ای خواجه تو چگونه می خواهی از دنیا بروی؟ عطار گفت: همانگونه که تو از دنیا می روی. درویش گفت: تو مانند من می توانی بمیری؟ عطار گفت: بله، درویش کاسه چوبی خود را زیر سر نهاد و با گفتن کلمه الله از دنیا برفت. عطار چون این را دید شدیداً متغیر شد و از دکان خارج شد و راه زندگی خود را برای همیشه تغییر داد."
۱۳
خرداد
تالاررودکی یکی از مجهزترین و بزرگ ترین تالارهای اپرا موسیقی و تئاتر ایران است که توسط یوگینا آفتاندلیانس براساس نمونه اپراهال وین طی مدت ۱۰ سال در خیابان استاد شهریار (دکتر ارفع سابق) ساخته و به نام شاعر و نوازنده ایرانی، ابوعبدالله رودکی، در سال ۱۳۴۶ افتتاح شد.
ساختمان بنیاد رودکی متشکل از دو سالن اجرا به نام های تالار رودکی و سالن کوچک است که بعد از انقلاب اسلامی ایران، تالار بزرگ تر را هم زمان با هفته وحدت و جشن میلاد پیامبر گرامی اسلام به تالار وحدت و تالار کوچک تر را به تالار رودکی تغییر نام دادند. پس از انقلاب اسلامی در این دو تالار بیشتر برنامه های موسیقی و نمایش اجرا می شود.
زیر بنای تالار وحدت بالغ بر ۱۵۰۰۰ مترمربع است و مساحت کل ساختمان در ۷ طبقه و زیرزمین ها به۲۱۰۰۰ متر مربع می رسد. این تالار شامل یک سالن هم کف و سه طبقه بالکن به صورت نعل اسبی است که در مجموع گنجایش ۷۴۰ تماشاگر را دارد. این ساختمان دارای دو زیرزمین (محل استقرار الکترموتورهای صحنه و ماگنت نور و پاورهای مربوطه) ، تالار کنسرت، شامل صحنه و سالن تماشاگران در طبقه هم کف و ساختمان اداری است.
۰۷
خرداد
چندی پیش خبری در رسانه‌های عمومی به چاپ رسید با این مضمون که دو خواهر افغان، انقلابی دیجیتالی درعرصه تعلیم روش‌های کد گذاریِ کامپیوتر، به دختران محصل افغانی به وجود آورده اند.
با اینکه سالهاست حکومت طالبان در این کشور سقوط کرده،اما هنوز بسیاری از اقشار جامعه در این کشور بر این باور هستند که جایگاه زنان تنها در محیط بسته خانه میباشد.اما این دو خواهر افغان با تدریس به دختران در زمینه ی کامپیوتر و کاد نویسی،انقلابی را در این کشور ،چه از لحاظ دیجیتال و چه از لحاظ فرهنگی اجتماعی،به وجود آورده اند.
هرات،سومین شهر بزرگ افغانستان،مزین به قلعه ی
باستانی و مساجد کشی کاری که از لحاظ زیبایی زبانزد میباشند،هر صبح شاهد
تکاپوی مردمانیست که کسب و کار روزانه ی خود را آغاز میکنند.در این میان
گروهی از دختران نیز رهسپار دبیرستان گوهرشاد بیگم میباشند و مشتاقانه در
انتظار شروع کلاس کامپیوتر هستند که در اتاقی به رنگ آبیِ درخشان ،برگزار
میشود.
هزینهٔ تعلیم و همینطور تهیه ی کامپیوتر‌های موجود در این کلاس از سوی ارگانیزاسیون دیجیتال سیتیزن پرداخت میشود و گردانندگان این ارگانیزاسیون رویا و الاهه محبوب میباشند و مسئول امور مالی و تامین هزینهین ارگانیزاسیون با آقای فرانچسکو روللی میباشد.
حضور دختران در این کلاس و تکاپوی آنها دیدنیست،بعضی در حال تایپ برخی در حال جستجو در وب سایت‌های متفاوت و و برخی دیگر با علاقهٔ فراوان پیگیر آخرین رویداد‌های مٔد در دنیا هستند.
۰۷
خرداد
تاریخچه اپرا
هنر اپرا شاخصه آواز کلاسیک است و قدمتش درایران به دوران قاجار
بازمی‌گردد و در دنیا هم هنری ارزنده و انکارناشدنی به شمار می‌آید. به
عقیده ماریو تقدسی یکی از برجسته ترین افراد اپرای آلمان و وین، اپرا یکی
از سخت ترین هنرهای دنیا است. چرا که پنج هنر بزرگ دنیا در یک هنر تجمیع
شده است.
جمیله خرازی:
اگرا مجموعه ایی از هنرهاست و یک خواننده اپرای خیلی خوب باید یک بازیگر، موزیسین و رقصنده خیلی خوب نیز باشد.
هنرمندان ایرانی زیادی در این عرصه فعالیت میکنند اما متاسفانه همگی آنها در خارج از کشور فعالیت دارند و روزگار میگذرانند. هنرمندانی چون اسفندیار قره باغی، رشید وطن دوست ، منیر وکیلی ، دریا دادور، و دیگران.
اپرا به هنرهایی چون موسیقی، نمایش ادبیات، طراحی صحنه دکور و غیره آمیخته است اما آنچه امروزه در ایران شاهد آن هستیم بیشتر بخش موسیقی آن است. در واقع به یک تئاتر موزیکال شباهت دارد تا اپرا و دیگر بخش های آن حذف شده است.
ماریو تقدسی
اپراهایی مانند "بیژن و منیژه" یا "رستم و سهراب" از ساخته های لوریس چکناواریان که تئاتر عروسکی آن روی صحنه رفت اما اپرای آن بدلیل تک خوانی زن نقش تهمینه اجرای اپرای آن لغو شد.
۰۳
خرداد
در طی چند سال اخیر بخصوص ۲ سال گذشته، تغییرات اساسی و عمیقی در سیستم تحصیلی و همینطور آزادی زنان در کشور افغانستان صورت گرفته و رشد تحصیلی در زنان این کشور چشمگیر است، تا جایی که حتّی در مراکز تحصیلی زنان در عرصه ورزش و رشته‌های ورزشی فعالیت میکنند.البته همچنان مخالفت با این فعالیتها چه در عرصه اجتماعی و چه در بخش دولتی ،وجود دارد و هر از گاهی بخشنامه‌هایی از سوی دولت با مراکزِ تحصیلی ارسال میشود که مفاد آن در جهت محدودیت برای زنان در عرصه تحصیلیساما با تغییراتی که در سیستم به وجود آمده،امروز زنان افغان میتوانند در مقابل محدودیت‌های اعمال شده ایستادگی نمایند و به مخالفت بپردازند.
در این نوشته می‌پردازیم به یکی از اعتراضات از سوی زنان و دانش آموزانِ افغان به طرح جدید برای پوشش زنان در مرکزِ تحصیلی.
در ۱۴ ماه مارچ سال جاری ،وزارت آموزش و پرورش کشور افغانستان بخشنامه‌ای را صادر کرد.این بخشنامه حاوی تغییرات اساسی در پوشش دختران در مراکز تحصیل بود. و وزارت آموزش پرورش خواستار تغییر پوشش قدیم به یونیفرم جدید ،تا قبل از ۲۰ مارچ در تمامی مدارس بود.این بخشنامه موج اعتراضات گسترده‌ای را در کشور ایجاد کرد.تعدادی از زنانِ اکتیویست افغان دست به مخالفت با این بخش نامه زدند.بهانهٔ وزارتِ آموزش و پرورش برای این جابجایی به دلیل حملات اخیر گروههای تندرو و همچنین نامناسب بودن رنگ این پوشش بود.
۰۳
خرداد
حتی پس إز سقوط حکومت طالبان در کشور افغانستان در سال ٢٠٠٢ ،این کشور در ردهء پنجم إز لحاظ درصد افت تحصیلی در جهات قرار دارد. بیش إز نیمی إز مدارس این کشور به دلیل پایین بودن شرایط استاندارد تحصیلی و همىنطور نرسیدن تعداد دانش اموزان به حد نصاب، منحل می شوند. نیمی از اموزگاران حتی از تحصیلات متوسطه برخوردار نیستند.کتب اموزشی کمیاب است و دانش اموزان دسترسی کافی به اینگونه کتب ندارند.
تنها درسال ٢٠١٢ ، پانصد مدرسه به دست گروههای تندرو که مخالف تحصیل زنان در أین کشور هستند، تخریب و بالطبع منحل شد طبعا بالاترین افت تحصیلی در کشور افغانستان در زنان دیده می شود. فقر اقتصادی،فقر فرهنگی ، به ازدواج در اوردن دختران در زیر سن قانونی و عدم امنیت اجتماعی إز دلائل مهم این افت تحصیلی است.
میانگین سن ازدواج در دختران در سطح کشور ١٢ سال میباشد و غالبا به دلائل فرهنگی مذهبی و اقتصادی این دختران به ازدواج مردانی بسیار مسن تر از خود در می ایند.میانگین این تفاوت سنی بین ۴٠ تا ۵٠ سال است.
۳۰
ارديبهشت
جمیله خرازی:
عربستان صعودی در کمسیونی در باره زنان قرار گرفت.
این نشست در بین اعتراض گروهی از زنان اتفاق افتاد. مدیر گروه حقوق انسان ها در UN Watch، هیلل نویر گفت: تبعیض عیله زنان در صعودی توهین آمیز و غیرقابل قبول است و در قانون و در عمل سیستماتیک شده است.
به گزارش Daily Caller متاسفانه، این کشور رکورد نگران کننده و ناامید کننده ایی در زمینه حقوق زنان در دهه های اخیر داشته است.
این کمیسیون درباره “تساوی جنسیتی و قدرت بخشیدن به زنان” است.