جمیله خرازی:کشور زیمبابوه کاهش چشمگیری در نرخ ابتلا به HIV داشته است.

پس از افزایش ناگهانی و سریع نرخ ابتلا به ایدز در گذشته، نهایتا شیوع HIV وارد فاز جدیدی از کاهش شده است. دلایل این کاهش واضح نیست. ممکن است به این معنا باشد که جدیدا افراد کمتری به این ویروس آلوده شده اند،یا بیشتر کسانی که به این ویروس آلوده شده اند تشخیص داده شده و شناسایی شده اند پس آزمایشات بیشتر لزوما موارد بیشتری از بیماری را نشان نداده است.

نرخ ابتلا به به HIV در زیمبابوه در سه ماهه اول سال گذشته به درصد کاهش پیدا کرده است. تحلیلگران، معتقدند هنوز برای جشن گرفتن دراین زمینه زود است زیرا همچنان مردم  از سراسر جهان از این بیماری از دنیا میروند، که همین قضیه ده ها سال است که دانشمندان را بی خواب کرده است.

اطلاعات آژانس دانشمندان ملی زیمبابوه نشان میدهد که موارد جدید HIV به مدت ۹ ماه تا ۳۰ سپتامیر ۲۰۱۶ از مقدار ۲۱۲۳۳۰ به ۲۰۵۷۱۱ نسبت به سه ماه اول سال ۲۰۱۵ کاهش داشته است.

این آژانس گفته است که موارد جدید ابتلا به  HIV در سه ماه اول سال گذشته  در مقایسه با سه ماه اول سال ۲۰۱۵  از ۷۰۸۵۳ به ۶۲۰۶۰ کاهش پیدا کرده است.

علی الرغم تمامی آگاهی ها و برنامه هایی که در زمینه پیشگیری بیماری ایدز وجود دارد، زنان با سرعت بیشتری نسبت به مردان به بیماری ایدز دچار میشوند.

فعالان در حوزه مبارزه با بیماری HIV و ایدز اقرار کرده اند که زنان بسیار سختر و سریعتی به این بیماری آلوده میشوند اما ظاهرا این قضیه به عنوان یک فاجعه مد نظر قرار نگرفته است.

SAFAIDS یکی از بزرگترین فعالان در زمینه موانع ریشه کن کردن ایدز در زیمبابوه، بیان کرد که این هفته کشور در حال مبارزه برای رسیدن به جایگاهی است که در آن میزان ابتلا به ایدز صفر ثبت شود.

تاریرو ماکانگا، رئیس مدیا، بازاریابی و روابط عمومی SAFAIDS می گوید:

” ما میگوییم تا سال ۲۰۳۰ نمی خواهیم ابتلای جدیدی به ایدز را شاهد باشیم”.

او گفته است که دسترسی به داروهای ضد ویروسی در بهبود حجم ویروس ها، که در نوبت خود در سرکوب سرعت گسترش این بیماری کشنده نتیجه بخش بوده است.

به هر حال، فقر شدید مردم زیمبابوه که ناشی از مداخله دولت در خدمات بهداشتی و سلامت است همچنان دسترسی مردم به دارو را مشکل کرده است.

اما آسیب ها و صدمات ناشی از ایدز، با اینکه کاهش پیدا کرده، همچنان یکی از نگرانیهای بسیاری از دولتمردان کشورهای آفریقایی است.

هر یک نفر ابتلا به معنی از دست رفتن یک زندگی دیگر است، و وضعیت در سطح جهانی به همین منوال باقی خواهد ماند تا زمانی که درمانی پیدا شود.

آمار ZimStat نشان داده است که در سه ماه اول سال قبل ۷۵۰ نفر در هر روز به بیماری HIV مبتلا میشدند. این نرخ در سال ۲۰۱۵ حدود ۷۸۰ نفر در روز بود ه است.

ماکانگا می گوید:

“بیشتر مردم در مرحله مراقبت های ضد ویروسی هستند.  امکان اینکه آنها شخص دیگری را مبتلا کنند حدود صفر است. این قضیه فقط در مورد زیمبابوه نیست و در کشورهای دیگر نیز این قضیه صادق است. مقامات و دولتمردان در تلاش برای مواجه با آلودگی به این بیماری هستند.”

او گفته است که در نتیجه آگاهی و برنامه های پیشگیری که در حال اجرا هیچ ابتلای جدیدی در نوزادان تازه متولد شده ثبت نشده است، حتی اگر مادرهای آنان HIV مثبت بوده باشند.

او گفت که در محل کار، برنامه های پیشگیرانه توسط بعضی از کارمندان اجرا میشوند که باعث بهتر شدن بهره وری از طریق کاهش میزان غیبت کارمندان از کار شده است.

آمار نشان میدهد که اثر بخشی همکاری های جاری از طرف دولتمردان از طریق شورای ملی ایدز و تعدادی از سازمان های غیر انتفاعی که برنامه هایی در جهت آگاهی سازی در زیمبابوه جهت برخورد و مواجه با شیوع این بیماری ساختند که همچنان گسترش این بیماری مانند یک آتش فراگیر و گسترده عمل میکند.

بیشتر مردمی که در خطر هسند در سنینی هستند که برای هر اقتصادی مولد و محل اتکا به حساب می آیند.

شیوع بیماری HIV به مناطق بستگی دارد، شهر های معدنی و مرزها نسبت به مناطق دیگر بیشتر در خطر ابتلا هستند.

فیلیس سیبانا گفته :

” مناطق خاصی مانند شهر های معدنی و مرزی وجود دارند که باعث نگرانی هستند، اگرچه بطور کلی، آمار نشان میدهد که موارد جدید ابتلا در حال کاهش است.”

بنابر سازمان غذا و کشاورزی، که یک آژانس سازمان ملل متحد –Food and Agriculture (FAO)- است اثرات HIV و ایدز بر محیط اقتصاد کلان دو بعد گرفته است.